Tο μύνημα της ημέρας

3 είδη ανθρώπων μην ξεχάσεις ποτέ… Αυτούς που σε βοήθησαν στα δύσκολα. Αυτούς που σε άφησαν στα δύσκολα. Και αυτούς που σε έφεραν στα δύσκολα.

Σάββατο 24 Μαρτίου 2018

Ό,τι σπείρουμε, αυτό θα θερίσουμε. Είναι νόμος απαράβατος!


Υπάρχει ένας «μυστικός κήπος» στην καρδιά του καθενός μας όπου καλλιεργούνται οι σκέψεις μας κι ευδοκιμούν τα συναισθήματά μας …

Εκεί μπορούν ν’ ανθίσουν απ’ τα πιο όμορφα και σπάνια «λουλούδια» ως τα πιο άτιμα «αγριόχορτα»…

Εξαρτάται πάντα, απ’ τις «συνθήκες» που επικρατούν, το «έδαφος» και τη φροντίδα.

Αν βρουν κατάλληλο έδαφος, μπορούν να ευδοκιμήσουν η χαρά, η καλοσύνη, η αισιοδοξία, το νοιάξιμο, η στοργή, η γενναιοψυχία, η ευγνωμοσύνη, η θέληση, η αγάπη (για τους άλλους και τον εαυτό μας), κι άλλα πολλά και θετικά που ο καθένας απολαμβάνει να βρίσκεται ανάμεσα στα άνθη και την ευωδιά τους!

Είναι τα λουλούδια αυτά, που η ομορφιά και το άρωμά τους καταγράφονται ανεξίτηλα στο νου των ανθρώπων που θα «περάσουν» από το κηπάκι σου και κάθε φορά στη θύμησή τους θα χαμογελούν με νοσταλγία…

Όπως σε κάθε κήπο φυτρώνουν κι αγριόχορτα και παράσιτα που μπορεί να επηρεάσουν την αρμονική ανάπτυξη των λουλουδιών… Αν τ’ αφήσεις να θεριέψουν και δε τα καταπολεμήσεις στη ρίζα τους, μπορεί να μαράνουν τα λουλούδια σου, ή ακόμη και να τα «πνίξουν»…

Με κορυφαίο την κακία, ο ΕΓΩισμός κι η ζήλεια, όπου σπείρουν τα δαιμόνιά τους μόνο αρνητικά αποτελέσματα μπορούν να φέρουν και ν’ αποδώσουν θλίψη και δυστυχία…

Όχι μόνο στους «γύρω και περαστικούς», μα και σ’ εσένα τον ίδιο …

Μη γελιέσαι! Θα σε κάνει δυστυχή και μίζερο ο κήπος σου, που παραμέλησες να φροντίσεις τα λουλούδια του κι άφησες να τα καταπνίξουν τα παράσιτα…

Θα πελαγώνεις που δε θα μπορείς πια να τον «καθαρίσεις»…

Γιατί πώς να το κάνουμε; Όσο κι αν χρειάζεται αδιάκοπη προσπάθεια και φροντίδα, η αγαλλίαση κι η ηρεμία που προσφέρει ένας όμορφος «καθαρός» κήπος είναι ασύγκριτη !

Η επιλογή είναι στο χέρι μας…

Ό,τι σπείρουμε , αυτό θα θερίσουμε! Είναι νόμος απαράβατος!

Ο καθένας μας μπορεί ν’ αποφασίσει σε τι κατάσταση θα διατηρεί τον «μυστικό κήπο» του και τι λογής λουλούδια θα φυτεύει…

Αν με ρωτάτε, θα σας έλεγα να προτιμήσετε αυτά που αφήνουν «άρωμα αγάπης» σ’ όποιον περάσει από δίπλα τους, κι ας μην είναι τα πιο φανταχτερά στο μάτι, να ποτίζετε ανελλιπώς, αυτά που μυρίζουν νοιάξιμο και να ξεριζώνετε τ’ αγριόχορτα με τις κακόβουλες διαθέσεις πριν αναπτυχθούν επικίνδυνα!

Τότε μόνο θα ‘ναι «άνοιξη» για πάντα στις καρδιές σας και θα «μοσχοβολάει» ο τόπος ευδαιμονία…

Της Χριστίνας Ζαμπούνη

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου