Ο κόσμος πάντα θα έχει κάτι να πει. Εσύ ως πότε θα τον υπολογίζεις;

Της Τζένης Ντεμιράι.
Υπάρχουν φορές που θες κάτι να πεις, θες κάτι να κάνεις μα δεν τολμάς γιατί σκέφτεσαι ότι κάποιος θα σε σχολιάσει.
Δεν ξέρω γιατί οι άνθρωποι ασχολούμαστε τόσο με τις ζωές των άλλων.
Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί μας ενδιαφέρουν οι ζωές ανθρώπων που δε σημαίνουν τίποτα για μας. Γιατί αυτό το εχθρικό ενδιαφέρον; Σχόλια πικρόχολα γεμάτα κακία και σκληρότητα. Είναι τόσο σκληρές οι λέξεις που ξεστομίζεις για ανθρώπους που δεν σημαίνουν κάτι ουσιαστικό για σένα. Το έχεις παρατηρήσει; Μα πόση σκληρότητα απελευθερώνει ο μαζικοποιημένος νους μας; Ίσως τόση όση απελευθερώνει και ο νους των άλλων για μας
.
Όχι, δεν είναι γνωστός σου κάποιος που λέτε απλά “τι κάνεις” χωρίς να ακολουθεί καμία ουσιαστική συζήτηση. Πόσες φορές όμως σε έχουν κάνει να αισθανθείς άσχημα αυτοί οι γνωστοί που καθόλου δεν σε γνωρίζουν; Πόσες φορές έχουν έρθει στα αυτιά σου κακόγουστα σχόλια για σένα που ειπώθηκα από τους γνωστούς που καθόλου δεν σε ξέρουν;
Λένε πως σχολιάζουν οι άνθρωποι που δεν έχουν ουσιαστική ζωή. Εγώ πιστεύω πως όλοι σχολιάζουν και όλοι σχολιάζονται. Άλλοι λιγότερο και άλλοι περισσότερο. Όλοι έχουν αυτό το μικρόβιο μέσα τους. Δεν έχει σημασία αν είσαι όμορφος ή άσχημος, αδύνατος ή παχουλός, καλός χαρακτήρας ή κακός. Όπως και αν είσαι θα βρεθείς στόχος σχολιασμών.
Το “τι θα πει ο κόσμος” είναι μια φράση που μας εμποδίζει να κάνουμε πράγματα στη ζωή μας. Πολλές φορές μετανιώνουμε που σκεφτόμαστε τον κόσμο. Γιατί ο κόσμος πάντα θα έχει κάτι να πει. Πάντα θα έχει κάτι να σχολιάσει. Είτε κάνεις αυτό που θες εσύ, είτε όχι. Είτε κάνεις κάτι κακό, είτε όχι. Συνήθως μάλιστα με τον πιο σκληρό τρόπο. Ο κόσμος πάντα θα έχει κάτι να πει, εσύ όμως έως πότε θα τον υπολογίζεις;
Δεν αρέσουμε σε όλους. Πρέπει να το αποδεχτούμε αυτό και να μην στηρίζεται η ζωή μας στο πόσο αποδεκτοί θα γίνουμε από ανθρώπους που τίποτα δεν σημαίνουν για μας. Να κάνουμε ότι θέλουμε χωρίς να μας εμποδίζουν τα σχόλια που μπορεί να προκύψουν, γιατί θα προκύψουν ότι και να κάνουμε! Γιατί έτσι και αλλιώς κάθε κίνηση θα συνοδεύεται με σχόλια των γύρω μας. Τελικά, αυτοί που δεν σχολιάζονται είναι αυτοί που δεν κάνουν τίποτα ιδιαίτερο στη ζωή τους από φόβο μήπως σχολιαστούν. Και όντως καταφέρνουν να μην σχολιάζονται, μα χάνουν πολλές στιγμές χαράς και ξεγνοιασιάς.
Η έντονη αυτή επιθυμία των ανθρώπων να σχολιάζουν τους πάντες είναι ένα από τα πολλά μειονεκτήματα αυτού του κόσμου που εμείς οι ίδιοι δημιουργήσαμε. Και έτσι όπως το δημιουργήσαμε θα έπρεπε και να το εξαφανίσουμε με κάποιον δυνατό τρόπο. Όμως αυτός ο τρόπος δεν φαίνεται στον ορίζοντα και έτσι είμαστε αναγκασμένοι να το αποδεχτούμε και να συνεχίζουμε την ζωή μας χωρίς να μας ενδιαφέρει ο κόσμος. Γιατί ο κόσμος πάντα κάτι θα έχει να πει, εσύ όμως πρέπει να πάψεις να τον υπολογίζεις.
αναπνοές